“Hoezo ben jij zo hard voor jezelf?” Die vraag werd me vroeger wel gesteld. “Wat een onzin”, dacht ik dan, “ik doe er toch niemand kwaad mee?” Toch wel, denk ik nu. Vooral mezelf.

Doorgaan
Compassie (of mededogen). In mijn opleiding tot mindfulnesstrainer kwam het woord regelmatig voorbij. Alleen, ik had nooit zoveel met die term. Wist ook niet goed wat ik ermee aan moest. Begrijpelijk ook wel voor iemand die best hard voor zichzelf kon zijn. Niet zeuren, doorgaan. Verdriet? Dat liet ik vooral niet zien aan de buitenwereld. De stoere Betty had de overhand.

Elviskind
Ieder heeft zo zijn of haar portie ‘pech’ in het leven. Zo was ik, door het overlijden van een eerder broertje, als eerstgeborene na dat overlijden (een Elviskind), zijn lege plek gaan invullen. ‘Mezelf zijn’ kende ik dan ook helemaal niet. De stoere houding moest verbloemen dat ik mijn eigen plek in de wereld nog moest zien te vinden.

Realiteit
Later merkte ik dat die harde benadering me in de weg zat. Het verhinderde me om stappen te zetten en verder te komen op mijn pad. Ik bleef maar hangen in mezelf terecht wijzen en vechten tegen de realiteit. Terwijl ik die toch echt niet kon ontkennen. Maar het was blijkbaar veel te moeilijk voor me om die realiteit onder ogen te zien en te erkennen.

Moed
Mild zijn naar mezelf. Het klinkt zo soft en egoïstisch. Het heeft dus wel even geduurd voordat ik zover was en de waarde van compassie ging ervaren. Want het heeft zeker een functie en werking. Gaat mindfulness nog vooral om het opmerkzaam zijn op je emoties (“Oh, dus zo is het nu”), compassie gaat een stapje verder. Daarin neem je de verantwoordelijkheid voor je emoties. Het vraagt moed om het verzet tegen die emoties los te laten.

Steentje
En van daaruit is het nog maar een kleine stap om ook compassie te hebben met de ander. Je innerlijke wereld bepaalt namelijk hoe jij kijkt naar anderen. We hebben nu eenmaal de neiging om dat wat we verafschuwen in onszelf te veroordelen bij de ander. Dus als ik milder naar mezelf toe kan zijn, heb ik ook meer compassie voor de mensen om me heen. Het kleine steentje dat ik bijdraag aan een leukere wereld.