FOMO (the fear of missing out) is misschien wel het meest ontwrichtende fenomeen van het afgelopen decennium. Bang om iets leuks of belangrijks te missen, jagen we onszelf op. Maar daarmee dreigen we het belangrijkste uit het oog te verliezen.

Bestemming
Soms krijg ik iets onder ogen dat meteen raakt. Omdat het herkenbaar is, bijvoorbeeld in de verhalen van klanten die ik begeleid. Omdat het – ook – over mij gaat. Want wat lijken we soms een haast te hebben met z’n allen. Alsof we voortdurend onderweg zijn naar een bestemming die maar niet dichterbij komt.

Hart
Al dat gehaast waarmee we onszelf voorbij lopen. Om de leegte maar te ontvluchten. Om niet te hoeven voelen ook soms. En we verder verwijderd raken van wat ons hart wil vertellen. Mariska Bosch schreef er een mooi en treffend gedicht over.

Levenshaast

Ik wil niks missen
alles uit het leven
Het beste van mezelf

Maar moe
van jagen en dragen
van nooit af en nooit vrij

De angst voor verveling
en bang voor te laat
De angst voor spijt
En verspilling van tijd

Dus haasten we ons
Het onderste uit de kan
Met een focus op anders
beter en meer

Raken we goed genoeg
uit het oog, uit het hart

Mariska Bosch-Falk