
Slowly but surely
De tranen van een kind verdwijnen vaak al snel als er een mooie pleister op de wond wordt geplakt. Bij mij werkte dat in ieder geval altijd goed. En hoewel ik nog steeds pleisters in mijn ehbo-kit heb, maak ik er nog maar zelden gebruik van. Want de pijn van de wond vraagt om een behandeling die ook op de lange termijn blijft plakken.
Bevestiging
Zoveel coaches, zoveel methodieken en handelwijzen. Onlangs werd me weer duidelijk wat mij als coach definieert. Wat voor soort coach ik ben en wat juist niet. Fijn om dat weer bevestigd te zien, maar ook goed voor jou als (potentiële) klant zodat je weet wat je krijgt. Want de ene benadering is de andere niet. En het is maar net wat je zoekt.
Wezenlijk
Tijdens een studiedag met collega-coaches waarbij we elkaar in groepjes moesten coachen viel het me ineens op. Er werden vragen gesteld over aspecten die mij niet relevant leken, niet wezenlijk voor het probleem dat de collega aankaartte. De vragen richtten zich vooral op de aan- of afwezigheid van vaardigheden van de persoon of op een snelle oplossing van het ervaren probleem.
Paracetamol
“Maar je wilt toch ook een oplossing?”, denk je wellicht. Dat is voor mij nog maar de vraag. We zijn inderdaad altijd op zoek naar een oplossing voor de problemen die we ervaren. Maar in mijn ogen is een nieuwe tool of vaardigheid om anders om te gaan met de werkelijkheid een gemakkelijke pleister die al snel weer loslaat. Een paracetamol en hup weer door.
Ontwikkeling
Ik ben altijd nieuwsgierig naar wat een mens beweegt. Wat maakt dat je doet wat je doet? Pas als helder wordt wat iemand beweegt of juist belemmert, is de weg vrij gemaakt om te onderzoeken hoe het pad verder mag lopen. En wat er nodig is om ervoor te zorgen dat het huidige probleem niet meer als probleem wordt ervaren. Dat noem ik een duurzame persoonlijke ontwikkeling. En daar heb je de rest van je leven profijt van.