… een sprookje. En nee, niet alle sprookjes zijn lieflijk. Integendeel, sprookjes zijn vaak wreed. Maar ze hebben wel een verhaal te vertellen. Een verhaal over de wereld, over jou en over mij.

Roest
In een land, ver van hier, woonde een koning. Koning Roest was zijn naam. Hij was een boze koning. In zijn kasteel, hoog op een bergtop, ver van de bewoonde wereld, woonde hij alleen. Zonder koningin en zonder troonopvolger. En zelfs zijn trouwe dienaren mochten niet in de buurt van de koning komen. Eigenlijk was de koning gewoon heel erg bang. Maar door dit alles stond de koning alleen.

Oker
In het aangrenzend koninkrijk woonde zijn stiefbroer Oker. Daar ging het er heel anders aan toe. Zijn kasteel stond middenin het land, omringd door dorpen en landerijen. En de koningin, prins en prinses zorgden voor een levendigheid op het kasteel waar koning Roest alleen maar jaloers op kon zijn. Want Oker en Roest hoorden bij elkaar, vond hij. Maar koning Oker hield ook wel van een grapje en lonkte naar andere koninkrijken voor vriendschap om zijn boze stiefbroer Roest te narren.

Wraak
Roest voelde zich gekrenkt en zon op wraak. Hij zou zijn stiefbroer weleens laten voelen hoe groot zijn macht was. En hij gaf zijn dienaren de opdracht op weg te gaan naar het kasteel van Oker om daar orde op zaken te stellen. Voortaan zou hij de scepter zwaaien over Oker en zouden de koninkrijken Roest en Oker één geheel vormen.

Tegenstand
Koning Oker en zijn onderdanen gaven zich echter niet zomaar gewonnen. De dienaren van Roest werden op weg naar het kasteel in hinderlagen gelokt en om de tuin geleid. De een na de andere dienaar werd een kopje kleiner gemaakt. Tegelijkertijd hadden de onderdanen van Oker het zwaar te verduren. Want koning Roest werd alleen maar woester en richtte zijn giftige pijlen op het hele koninkrijk Oker.

Betoverd
Ondertussen begonnen de onderdanen van zijn eigen koninkrijk Roest zich ook te roeren. Dat was nog niet zo makkelijk, want alle onderdanen waren betoverd. Hun monden waren dichtgenaaid waardoor ze niet konden praten. Maar nu lieten ze zich toch horen, omdat ze de acties van hun koning niet meer konden billijken. Alleen was dat niet zonder risico, want zijn wrede boosheid was berucht. […]

Vervolg
Dit sprookje is nog niet ten einde. Hoe het zal eindigen? Ik heb geen idee. Ik kan alleen maar hopen op een happy end voor de onderdanen van zowel Oker, Roest als de andere koninkrijken. Ook al is al wel duidelijk dat er enorme schade is toegebracht aan alle partijen. Emotionele, culturele, maatschappelijke schade die nog lang zal doorwerken. Want in welke vorm we dit verhaal ook gieten, het zal de loop van de wereldgeschiedenis veranderen.