We tasten niet graag in het duister. Want dan weten we niet waar we naartoe gaan. Zo belangrijk is het om zicht te hebben op de weg die je aflegt en een stip aan de horizon te hebben.

Geschokt
Vier jaar geleden schreef ik een blog over hoe ik me voelde toen ik op 9 november 2016 wakker werd en op de radio hoorde dat Donald Trump was gekozen tot president van de Verenigde Staten. Ik was echt geschokt. Want dit haalde mijn hoop op een betere wereld finaal onderuit. Mijn perspectief verdween en dat maakte me onrustig.

Energie
Hoe anders was dat vorige week. Toen na een paar spannende dagen bleek dat Joe Biden de verkiezingen heeft gewonnen. Wat er allemaal gerealiseerd kan en zal worden van de plannen en activiteiten die hij nu al aankondigt valt nog te bezien. Maar feit is dat ik blijdschap en opluchting, hoop en energie ervaar als ik denk aan wat er mogelijk is.

Feest
Rob van de Radio vatte dat wat mij betreft het mooist samen in een geluidsfragment waarin hij het nummer Brand New Day van Diana Ross en Michael Jackson mixte met het geluid van ontploffend siervuurwerk en het iconische getoeter van een Tour de France-volgwagen. Dat dus. Het paste ook helemaal bij de beelden van hossende en feestende mensen in de straten van verschillende steden in de VS. Al zijn die beelden natuurlijk selectief, want er zijn ook hele andere beelden te vinden.

Horizon
Waar het mij om gaat is dat een mens blijkbaar een grote behoefte heeft aan perspectief. Een belofte die in de toekomst ligt, een punt aan de horizon waar we naartoe willen bewegen. Dat genereert een energie die ons voortstuwt en stappen laat zetten, waardoor we gemotiveerd blijven om te doen wat we hebben te doen.

Moeheid
In dat licht bezien heeft de enorme coronamoeheid die ik bij veel mensen bespeur (en op momenten ook zeker bij mezelf) daar alles mee van doen. In het voorjaar kostte het me nauwelijks moeite om de maatregelen strikt na te leven, want we wilden met z’n allen het virus de kop indrukken en de druk op de gezondheidszorg verminderen. Op dit moment moet ik mezelf echt bij de les houden om me aan de maatregelen te houden. De urgentie lijkt eraf.

Ideaal
Want maatregelen die me in zekere zin beperken kan ik voor een bepaalde periode goed verdragen, zolang daar tegenover staat dat ik weet waar ik me naartoe beweeg. Plat gezegd: wat het mij en de wereld om me heen oplevert. Mijn ideaal van een betere wereld staat nog (of weer) fier overeind. Daar doe ik het voor. En jij?