Word je weleens op de hielen gezeten door een droom of een beeld? Alsof het je maar blijft achtervolgen? Koester het, zou ik zeggen. Want die beelden hebben je veel te vertellen.

Kip
Flarden van een gesprek die ik opving in de supermarkt: “Hey, kom je morgen ook naar de borrel? – Nee, dat gaat ‘m niet worden. Ik loop als een gestreste kip rondjes te rennen om alles te regelen voor de Kerst, maar ik kom geen stap verder.”

Beeldspraak
Al pratend komen er soms de wonderlijkste beelden voorbij. Gedachten of gevoelens die zich openbaren in een beeld of voorstelling. Zoals in een metafoor of mooie beeldspraak. Het kan dan zo levensecht zijn dat je het als het ware zo kan uittekenen, in al zijn geuren en kleuren.

Innerlijke wereld
Vrijwel ongemerkt maken ze deel uit van onze dagelijkse praktijk. Je komt ze tegen in onze taal, in tekeningen en schetsjes die we produceren, zelfs in bewegingen die we maken (noem het dansen). Al die dingen zijn een weergave van onze innerlijke wereld.

Oppervlakte
Het bijzondere is dat we er niet eens over hoeven nadenken. Zo’n beeld komt vanzelf in je op, alsof het je overkomt. Alsof het beeld er allang was. Het hoefde alleen maar naar de oppervlakte te komen om zichtbaar te worden. En zo is het feitelijk ook.

Onbewuste
Stiekem zeggen die beelden veel meer dan we voor mogelijk houden. Want het is een beeld vanuit het onbewuste. En net als bij een droom kan er veel zeggingskracht in zo’n beeld zitten. Iets waar je je blijkbaar nog niet bewust van was, maar wat wel belangrijk voor je is.

Krabbel
Dus ga maar eens na welke beelden jij regelmatig gebruikt, wat er zoal in jouw taal meekomt aan beeldspraak. Of kijk eens goed naar die doodle die je tijdens een saaie vergadering zat te krabbelen. En vraag je dan af: Wat zegt dit mij?